“Merko voert een pleidooi voor het nader onderzoeken van de vele vragen die er rondom parkinson nog bestaan. In feite weten we nog heel erg weinig. Hij is in dit boek uitermate onderzoekend en heeft in al die jaren veranderingen gezien waar hij allerlei vragen over stelt. Dit boek is dan ook een pleidooi voor het stellen van vragen en de manier waarop Merko over parkinson spreekt, bevalt me. Hij heeft het niet over een ziekte en over de symptomen van een ziekte, maar hij heeft het in wezen over een zijnswijze, niet de zijnswijze van een ziek zijn, maar over de zijnswijze die behoort bij Parkinson.” Ad Nouws, psycholoog gespecialiseerd in de ziekte van Parkinson

“Wat mij het meeste trof, is de bevestiging van het feit dat de schrijver als een soort van waarnemer van zijn eigen ‘ziekte’ verslag doet van wat zich in zijn gedachtewereld afspeelt. Waarmee hij het ‘bewijs’ op tafel legt dat de mens niet zijn brein is. We zijn meer dan dat. De vorm die hij heeft gekozen, spreekt erg aan en neemt de lezer mee in de diverse ‘lagen’ die deel zijn van onze persoonlijkheid en menszijn. Een boek waar de medische wetenschap mee aan de slag zou moeten.” Hans Siepel, auteur van Stemmen van de ziel, Vergeten waarheid van dementia

“Voor iemand die beweert geen schrijver te zijn, vertelt Merko zijn verhaal op de meest unieke manier. Het doet me zelfs denken aan mijn favoriete auteur, Kurt Vonnegut, die gefictionaliseerde versies schreef van de waarheid die hij kende. Op dezelfde manier duikt Merko in een ongemakkelijk onderwerp, waarvan ik zeker weet dat lezers zonder Parkinsons hopen dat het op een dag geen deel zal uitmaken van hun eigen verhaal. Hij gebruikt humor, maar benadert ook het belangrijkste onderwerp van alles: het menselijk bewustzijn (om nog maar te zwijgen van de dualistische gesprekken die we in ons hoofd met onszelf hebben). Bewustzijn is altijd bij ons, maar erover praten is niet een onderwerp dat veel mensen willen bespreken, dus ik heb grote waardering voor degenen die dat wel doen. Merko begrijpt duidelijk dat ruimte niet de laatste grens is. Het is de geest.” JH (recensie op Goodreads)

“Ik heb dit boek met veel plezier gelezen. De hoofdpersonen zijn op zoek naar antwoorden en de gesprekken zijn gevuld met humor. Het geeft je veel inzicht in de manier waarop een persoon met Parkinson omgaat met zijn symptomen, maar op een luchtige en leuke manier. Het is het eerste boek dat ik ben tegengekomen dat over ziekte gaat, zonder je depri te maken, wat het leuk maakt om te lezen! Als je Parkinsons hebt of een naaste hebt die de ziekte heeft, raad ik het zeker aan.” Anonieme lezer (recensie op Bookcrossing)